Het boek van Henri Krop over de receptie van Spinoza, Spinoza. Paradoxale icoon van Nederland,
heeft niets over hem, maar hij díent erkenning als de eerste die in het midden
van de 19e eeuw het taboe op Spinoza doorbrak en in een recensie van
Auerbach’s Spinoza. Ein Denkerleben
in De Gids als eerste in Nederland in
positieve, gunstige zin over Spinoza sprak: P.A.S. van Limburg Brouwer. Het
hier te bespreken boek is dan in zekere zin ook als een aanvulling op die
receptiestudie te zien. Het is dan ook zeker te beschouwen als een eerbetoon
aan deze pionier van het Spinozisme uit de 19e eeuw:
Caspar Luckerhof: Een
eenzame bruggenbouwer. Reizen door het India van P.A.S. van Limburg Brouwer.
Athenaeum – Polak & Van Gennep, 2016 [cf. aankondiging in dit blog].
Caspar Luckerhof komt met een aantrekkelijk debuut. Het
behoort tot het genre van de literaire non-fictie. Hij haalt niet het niveau
van de grootmeester in dat genre, Frank Westerman, maar doet er – als het een
wedstrijd zou zijn – zeker goed in mee.
