Hoe relevant – en nog altijd als pijnlijk gevoeld – de Bijbelkritiek
van Spinoza in zijn Tractatus
theologico-politicus (1670) was en blijkbaar nog altijd is, blijkt uit het volgende
artikel dat Jeffrey L. Morrow, Associate Professor aan de Seton Hall University
[cf.],
in 2012 schreef toen hij als ‘Researcher of the Year’ werkzaam was aan de Immaculate
Conception Seminary School of Theology aan dezelfde katholieke Seton Hall
University, en dat in 2013 verscheen:
Jeffrey L. Morrow, "Historical Criticism as Secular
Allegorism: The Case of Spinoza." In: Letter
& Spirit, Vol 8, 2013 [special: Promise and Fulfillment. The
Relationship Between the Old and New Testaments] [PDF]
Hij ontkent niet dat Spinoza grote invloed heeft gehad op de
kritische Bijbelstudie, maar volgens hem stelde Spinoza in de plaats van een traditionele
(liturgische) religieuze “een moderne seculiere allegorie in dienst van een
ander koninkrijk dan het Koninkrijk van God.” Hij vindt dat hedendaagse exegeten
van de Bijbel weer moeten gaan beseffen dat ze met de Bijbel “heilige grond”
betreden.
