28 augustus was het precies 4 jaar geleden dat ik begon te werken in de psychiatrie. Een niet bestaande functie in de GGZ in Limburg. Dus ik zag het als een grote uitdaging.
Ik ben nu eenmaal iemand die vóóral denkt in mogelijkheden én kansen. Zijn die er niet, dan creëer ik ze meestal zelf. Het is een soort van levenshouding geworden.
Mijn werken in de ambulante psychiatrie (bij mensen thuis in gewoon abn), bevalt me prima. Maar waar ik moete mee blijf hebben, is dat ik onderdeel ben van een gigantisch logge, bureaucratische instelling.
Die instelling is in het geheel niet in staat de zorg te leveren die mij voor ogen staat. Bovendien zie ik, ondanks de financiële crisis, steeds meer managers opduiken.
Buiten de instelling werk in inmiddels zo'n 12 uur per maand via diverse organisaties én trainingsburo's.
Volgend jaar ga ik dát soort werk steeds meer uitbreiden, en daarbij krijg ik hulp van een ex-collega. Hij is ook een eigen buro begonnen. En dat is mijn grote wens.
Kunnen doen, waar je goed in bent én waar je achter staat, dát is wat ik ga doen! Is het niet linksom, dan maar rechtsom.
Zo wil ik zijn ben ik!
_______________________________________________________