ING stuurde mij afgelopen zaterdag een brief: "of ik me niet afvroeg wat de gevolgen waren van de veranderingen van de economische situatie voor mijn financiële situatie".
Dát durft dus een bank te schrijven die zélf volledig weggespoeld werd door 'de economische veranderingen'.
Ik vergelijk het een beetje met een terminale patiënt die met zijn laatste adem bezorgd informeert naar de gezondheid van zijn bezoeker.
Eigenlijk heb ik me financieel weten te redden, de afgelopen jaren, juist door bankadviezen in de wind te slaan.
Misschien moet ik eens met die aardige juffrouw van de bank hier gaan praten. Maar het filiaal is vrijwel altijd dicht. Het hoofdkantoor is verhuisd naar het centrum, in een megastrak gebouw. Ik ken daar niemand persoonlijk meer van ING.
Vroeger was dat wel anders toen het nog de vertrouwde postbank was.
Waarom ik nog bij ING ben?
Ik weet het ook niet. Ik ben wellicht hondentrouw. Zelfde als met Ziggo. Niets moppert zo prettig als een langdurige realtie.
_______________________________________________________
