Hoewel ik op dit Spinoza-blog al aardig wat aandacht aan dit
beeld van de jonge Parijse beeldhouwer Frédéric Hexamer (1847-1924) gaf
[hieronder geef ik er een overzichtje van], vind ik de geschiedenis ervan zo
fascinerend dat ik méér informatie erover de moeite van verspreiding waard acht.
Rudi Ekkart, Nederlands kunsthistoricus die van 1990 tot eind 2012 directeur van het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie [RKD] in Den Haag was, is onder Spinoza-liefhebbers vooral bekend om zijn gezaghebbende artikel "Spinoza in beeld: het onbekende gezicht", in: De steen vliegt/A stone in flight [Arti & Amicitiae, Amsterdam, 1997, pp 130-160]. Bij zijn afscheid verscheen er een speciaal RKD-Bulletin: Bijdragen voor Rudi Ekkart [Cf.]. Eén van de artikelen daarin was van:
Niek Tom, "‘Een vaan des oproers’. De ontstaansgeschiedenis
van het standbeeld van Baruch Spinoza op de Paviljoensgracht te Den Haag."
Toen ik dat tegenkwam heb ik contact met de auteur gezocht
en gevraagd of ik dat stuk mocht herpubliceren. Hij stelde daarop voor om zijn
scriptie zelf alsnog een verdere verspreiding te geven.
In 1988 had Niek Tom zijn Scriptie MO.A. Geschiedenis aan de
Haagse Hogeschool geschreven onder deze titel ‘Een vaan des oproers’, waarin
hij aan de hand van de notulen en stukken van het 'Comité Gedenkteeken
Spinoza', die zich nu in het Haags Gemeentearchief bevinden, de totstandkoming van
het beeld had nagetrokken en de (bescheiden) oppositie ertegen geschetst.