Afgelopen maandag bezocht ik een 32 jarig meisje in het psychiatrisch ziekenhuis. Ze is cliënt van het wijkteam waarin ik werk. We liepen een stukje én ze zei dat haar dat goed deed. Op een gegeven moment moest ze even huilen, want alle narigheid van de laatste weken moest eruit.
En ik sloeg even een arm om haar heen. Ik moest wel even denken voordat ik die interventie pleegde dat deed. Want. Collega's vinden mij sowieso al niet altijd even professioneel.
En eigenlijk bevalt me dat goed, onprofessioneel zijn.
_________________________________________________________
