De beroemde Argentijns-Israëlische pianist en dirigent Daniel Barenboim is in zijn muziek sterk beïnvloed door Spinoza. Ik heb daarnaar al eens verwezen in een blog over Spinoza en muziek, waarin ik van zijn website het volgende citeerde:
“Spinoza had no particular interest in music. Nonetheless, his logic was influenced by his approach to music. My father, who studied philosophy, was the first to introduce me to Spinoza. He advised me to look at scores philosophically and rationally. Spinoza's principle that reason and emotion cannot be separated, became for me a primary approach to music. I believe that one can approach a concept and a piece of music only if the logical structure can be established simultaneously with the emotional content."
In 2008 schreef Daniel Barenboim een boek: El sonido es vida. El podor de la música. [Het geluid is leven. De kracht van de muziek].*) Ook daarin schreef hij uiteraard over wat Spinoza’s Ethica voor hem betekende, zo had ik al eens ergens gelezen. Hij zou muziek zien als uiterst waardevol gereedschap om te "leren over onszelf, over onze samenleving, over de politiek, kortom over de hele mens." Voor Barenboim gaf geen andere denker zo’n volledig beeld van de radicale bevrijding door het menselijk denken.
Nu ontdekte ik dat op een site de tekst daarover (of toch een flink deel ervan) uit dat boek was overgenomen. Met behulp van de Google vertaalfunctie heb ik de Spaanse tekst gelezen en ik vind die zo interessant dat ik – hoe gebrekkig de vertaling ook is waaraan ik natuurlijk heb moeten bijschaven – het resultaat hier graag opneem. Van een paar moeilijke passages, waarvan ik niet geheel zeker was, heb ik het Spaanse origineel tussen haken geplaatst.
Je kunt aan dit stuk merken dat hij zich veel met de Ethica heeft bezig gehouden en dat hij er voor zichzelf ideeën voor zijn interpretatie van muziek aan heeft ontleend.
