Charles Paul Landon werd geboren in Nonant in Frankrijk, bezocht de studio van Jean-Baptiste Regnault, waar hij een levenslange vriendschap met Robert Lefèvre opdeed. Hij won de eerste prijs aan de Academie in 1792 om aan de Franse Academie in Rome te studeren. Na zijn terugkeer uit Italië en onder de verstoorde beschermingssituatie van de Franse Revolutie, zag hij af van schilderen en begon hij te schrijven, maar begon toch te exposeren in 1795 en bleef dit van tijd tot tijd doen tot 1814. Vooral vanwege het schrijven over kunst verwierf hij een reputatie. Hij publiceerde wel honderd werken, was medewerker van het Journal des arts, des sciences et de la littérature. En deels eigenaar van de Gazette de France. Voorts was hij conservator voor de schilderijen van het Louvre en schilder voor Charles Ferdinand, duc de Berry. 
Hij schilderde o.a. Les Regrets d'Orphée (1796) en Daedalus et Icarus (1799).
En hij maakte ergens tussen 1790 – 1810 deze gravure van Spinoza, waarvan de Beeldbank van Amsterdam een exemplaar bezit:
