Charles de Saint-Évremond, Frans essayist, literair criticus, libertijn en deïst behoorde tot de kring van libertijnse edellieden rond de prins van Condé. Vanwege zijn kritiek op de toenmalige Franse politiek door Lodewijk XIV in 1661 verbannen, bracht hij tien jaar door in Holland (1662-1672). Van 1675 tot zijn dood verbleef hij in Engeland, waar hij met vrienden een centrum vormde van Franse cultuur. Hij is in de Westminster begraven.
Saint-Evremond was een van de meest gezaghebbende critici uit de tweede helft van de 17de eeuw. Met zijn verhandeling Sur les poemes des anciens (1685) speelde hij een rol in de Querelle des anciens et des modernes. Beroemd is vooral zijn Conversation du Maréchal d' Hocquincourt avec le père Canaye (1665). Hij schreef voorts een aantal komedies; waarvan Les opéras een satire op de operamode van zijn tijd is. Hij publiceerde echter nauwelijks, schreef vooral voor z’n vrienden. Pas na z’n dood werd zijn werk uitgegeven.
Informatie van hier (geeft als geboortejaar 1614) en wiki (geeft geboortejaar 1610).*) Jonathan Israel noemt hem in zijn Radicale Verlichting vele malen, maar wijdt geen aparte alinea laat staan paragraaf aan Saint-Évremond. Als diens geboortejaar geeft hij 1613.*)
