In dit blog wil ik én wijzen op een briljant, bijna
‘subliem’, artikel van Andrea Sangiacomo én er een groot manco in aantonen. Het
gaat om een hoofdstuk dat hij bijdraagt aan een boek dat dit jaar zal
verschijnen, A. Santos Campos (ed.), Spinoza:
Basic Concepts [Exeter: Imprint Academic, 2015], en dat de titel draagt: “Teleology
and Agreement in Nature.”
In een goede gewoonte die sommige geleerden hebben
doen ontstaan, heeft hij het alvast op academia.edu gepubliceerd. Dat het, via interpretatie van
Spinoza’s ontologie, een bijdrage wil zijn aan het filosoferen in de
tegenwoordige tijd, toont de zin waarmee hij eindigt: “[…] teleology is the key
to understanding how complex forms of organization must necessarily emerge in
an infinite nature.” En dit zou je dan van Spinoza kunnen leren…
