Albert Niemeyer’s ‘Revolutionaire Persoonlijkheden’ w.o. Spinoza

0
453

Albert Niemeyer (1951) heeft zich geleidelijk aan tot kunstenaar ontwikkeld [zie zijn website]. Hij tekende al van jongsafaan en volgde een opleiding aan de grafische school in Eindhoven. Hij was reclametekenaar en –ontwerper. Verzorgde én tekende dieren in dierentuinen, eerst met fotografische precisie, maar – gefascineerd door het werk van kunstenaars als Van Gogh, Dali, Appel, Picasso en Chagall – almaar vrijer, Cobra-achtig. [Zie brochure over zijn werk].

Zijn meest recente thema is ‘Revolutionaire Persoonlijkheden’. Van 5 september tot en met 14 oktober 2012 heeft hij in Museum Jan dan der Togt in Amstelveen een tentoonstelling [zie folder]. Tijdens de officiële opening op 6 september door Henk Krol zal zijn boek (R)EVOLUTION gepresenteerd worden.

In 2011 maakte hij een opdrachtwerk, getiteld “ De Gouden Eeuw” [zie hier]. Daarvoor nam hij als uitgangspunt een schilderij van Ludolf Bakhuyzen (1631-1708) met een voorstelling van het Scheepswerfterrein van de Kamer van de VOC op Oostenburg bij Amsterdam. Daarbinnen heeft hij aan de wand twaalf ‘Revolutionaire Persoonlijkheden’ uit die tijd weergegeven die hem aanspraken vanwege hun positieve impact. “Zij hebben dit bijzondere tijdsgewricht, De Gouden Eeuw, mogelijk gemaakt en ook mede gecreëerd. Voor deze mensen heb ik gekozen vanwege hun individuele revoluties, de veranderingen die ze teweeg gebracht hebben waarvan de invloed zich over eeuwen uitstrekt.” Verder zegt hij nog over dit aparte werk: “ik [heb] realisme, futurisme, kubisme met elkaar verweven zodat het lijkt alsof het kubisme en het futurisme in De Gouden Eeuw al bestonden. Dit onschuldige conflict wilde ik in deze voorstelling, alsof tijd er totaal niet toe doet en er geen verschil is tussen het heden en het verleden.”

Het gaat om Louis de Geer (1587-1652), Christiaan Huygens (1629-1695), Jan Pieterszoon Sweelinck (1562-1621), Anna Maria van Schurman (1607-1678), Jan Swammerdam (1637-1680), Hugo de Groot (1583-1645), Johan van Oldenbarnevelt (1547-1619), Simon Stevin (1548-1620), Nicolaes Witsen (1641 – 1717), Kenau Simonsdochter Hasselaar (1526-1588), Rembrandt van Rijn (1606-1669) en

                                 Baruch Spinoza (1632-1677)

 

Spinoza moet er even niet aan denken dat hij daar hangt naast Nicolaes Witsen wiens vader, Cornelis Witsen, zijn vriend Adriaen Koerbagh tot het rasphuis en méér liet veroordelen…