Ja, nu we de frisse hertaling van
Een licht dat schijnt in duistere plaatsen. Een verheldering van
de voornaamste kwesties van theologie en godsdienst [hertaling Michiel Wielema, uitgever Vantilt] kunnen lezen,
zijn we zelf in de gelegenheid te zien dat Hubert Vandenbossche
gelijk had met die typering die hij ruim een jaar geleden via dit
blog gaf. *)
Om meerdere redenen is dit een
bijzonder boek. De hoofdreden is uiteraard de inhoud, waarover ik het
zo dadelijk ga hebben. Eerst even de andere redenen. Daaronder reken
ik de drie bijzondere geschiedenissen die dit boek meemaakte.
Op de
eerste plaats natuurlijk de lotgevallen van de auteur door de
vervolging van wie het in 1668 niet kon verschijnen. Slechts twee
exemplaren die voor het proces tegen Adriaan Koerbagh zijn gebruikt,
zijn bewaard gebleven. Die erbarmelijke geschiedenis van Adriaan
Koerbagh door Bart Leeuwenburgh beschreven in Het noodlot van een
ketter. Adriaan Koerbagh (1633-1669) en begin vorig jaar door
uitgeverij Vantilt uitgebracht, acht ik bij de bezoekers van dit
weblog genoegzaam bekend.
