Vandaag verscheen op de website van de NRC (dus waarschijnlijk vanmiddag in de krant) een bespreking door docent theoretische filosofie aan de sub-faculteit wijsbegeerte van de Universiteit Utrecht, Menno Lievers, van het boek van Kees Schuyt, Spinoza en de vreugde van het inzicht.
Titel van de recensie: Liefdevol worstelen met Spinoza. [cf.]
Schuyts "uitleg van Spinoza’s cruciale substantiebegrip" is volgens de recensent 'een worsteling."
Dit wordt aanleiding voor Lievers om zelf enige uitleg te geven over Descartes' substantiebegrip en Spinoza's doordenking ervan. Daarbij dicht hij Spinoza de opvatting toe "om gedachten op te vatten als verschillende manieren van bestaan van één geestelijke substantie, een universele geest." Die opvatting (over een soort Anima Mundi) tref je echter bij Spinoza niet aan.
Anders dan Hans Dijkhuis in Trouw [cf. blog van 16-03-2017] is Lievers minder tevreden over het boek. Ik haal nog dit aan uit de recensie: "Behalve dat Schuyts uitleg van Spinoza vaak moeizaam en onhelder is, staan er ook nogal wat slordigheden in dit boek." […] "Het boek komt nu niet boven het niveau uit van een causerie voor een kring van Spinozisten. Het biedt enthousiasme, maar het verschaft geen helder inzicht."
