50 jaar Europa.. of Eurazafrika, of Afrazopa ?

0
330
Deze week was het weer raak !
 
Onze verse minister van Buitenlandse Zaken toonde zich in een praatprogramma voor de tv in spreek- en lichaamstaal – bijna echt – stom verbaasd, dat Nederland zich in een rondvraag voor zo’n 75 % voor een Verenigd Europa heeft uitgesproken. Nu hebben hij en zijn verse collega’s een termijn van 100 dagen aangekondigd zich in het land te laten informeren. En je kunt het de minister van Buitenlandse Zaken niet kwalijk nemen, dat hij minder in Nederland geluisterd heeft dan zijn collega’s.

Maar dit onderhand al oude misverstand schijnt onze regering net als bij de voorgangers maar niet uit het hoofd te praten te zijn, dat de opvatting over een EU NIETS, of maar weinig te maken heeft met de toen voorliggende tekst van een zogenaamde Grondwet.
 
Iedere keer weer opnieuw laten zij dit geluid horen. En dan ga je je afvragen, wie er belang bij heeft om deze drogreden almaar in stand te houden ? Heeft dat iets te maken met de onuitroeibare vriendschap met mensen zoals Bush? Mogen we Nederland EU-vriendelijk aan Amerika verkopen ?
Ik wilde dat dit zo was, maar als ik het verkeerd zie, laat Balkenende het dan eens zó zeggen, dat er geen nieuwe misverstanden over kunnen ontstaan.
 
Is dat nou erg? kun je je afvragen.
Ja, zeer !
Hoeveel heeft de gemiddelde Nederlander nu contact met andere Europeanen?
Dan zal zo voor de gewone man maar erg weinig zijn. Bij zakelijke contacten zal er weinig over een politieke stemming in Nederland gesproken worden.
Dus mag je concluderen, dat het juist deze minister is, die in Europa een stemmingsbeeld verspreidt. Die daar met pers, radio en televisie praat. Is het dan gek te vrezen, dat, wanneer hij het op dezelfde manier doet, men in het buitenland, waar we zo erg veel van hebben, constant een verkeerde indruk – Nederlanders houden niet van de EU, kijk maar naar dat grondwet-referendum – krijgen. En dit daar weer mediaal verkondigen.

We zijn onderhand de risée van Europa met onze (??) steun aan de VS in de oorlogsgeest van hun nog-president. Iedereen geeft toe, dat »Irak« het gevolg is van mis-informatie, zeg maar leugens, behalve Nederland.

Daar mag niet eens een openbaar onderzoek naar gedaan worden.
Maar laat het nu even gaan over het jubilerende Europa. Waar hier nauwelijks aandacht aan besteed is. Ik geef toen, wij hebben geen bergtoppen waar we trots blauwe vlaggen met gouden sterren op kunnen opzetten.
Maar die zelfde minister zou wat minder verbaasd geweest zijn, wanneer er een officiële steun geweest zou zijn om die 50 jaar Europa te gedenken. Nee, het is erger ! Uitgebreid kwam wel een van onze nieuwe lidstaten in beeld, die juist door Europa in moeilijkheden met de oude volksvijand, maar toch bevrijder, geraakt zijn.
 
Maar is het Europa van 1957 nog vergelijkbaar met het Europa van nu?
Nee, natuurlijk niet. Er zijn tientallen verschillen vast te stellen. Maar één wordt zeker niet genoemd.
We zouden Europa feitelijk geen Europa meer kunnen noemen, bij vergelijk met 50 jaar geleden. Europa zou beter Eurazafrika of Afrazopa kunnen heten. We zijn met z'n allen toch MultiCulti ??

Kort na het einde van de 2e wereldoorlog kwamen hier de eerste immigranten binnen. Hollanders trokken in grote getale weg, maar het land moest worden opgebouwd. En daartoe waren Filippijnen bereid een handje uit te steken.
Als lid van een scoutinggroep heb ik toen meegewerkt, met andere groepen om in onze stad en steden rondom clubs voor die Filipijnen op te richten, zodat ze zich niet zo eenzaam hoefden te voelen en beter konden integreren. Dat ging, door gebrek aan middelen en de nodige kennis erg primitief, met Bonte Avonden! Maar het lukte wel, voor zover we konden vaststellen. Ze zijn of weer teruggekeerd, of in de nederlandse bevolking opgenomen.
Maar onze economie had hier niet genoeg aan. Gingen bedrijven in europese landen aan het zoeken – Belgen voor de Spoorwegen, Italianen voor de mijnbouw enz, enz – de overheid trok verder weg en zo kwamen de eerste Turken en Marokkanen ons land binnen. Waar ze een wezenlijk aandeel in de economische ontwikkeling van ons land gingen uitmaken. Dit gebeurde ook in het buitenland.
 
Waar men geen rekening mee gehouden heeft was, dat dit een voorbeeldfunctie kreeg. Ons belang bij buitenlandse arbeidskrachten werd in andere continenten niet opgemerkt. En zo deed deze, onze »goede naam« ook een groot aantal politieke vluchtelingen besluiten hetzelfde te proberen, Nederland en Europa hadden toch de onbegrensde mogelijkheden. Wat hen gelukt is, moeten wij ook kunnen!
 
Tot op de dag van vandaag is aan deze stroom nog geen einde gekomen.
Maar je kunt je wel afvragen, ook – of zelfs – als je de autochtonen van alle lidstaten als echte Europeanen beschouwt, of Europa nog wel dat Europa is van 1957 ? Hebben dan al die Partij van de Vrijheid-aanhangers gelijk ? Is Europa vol van de Europeanen ?
Nee, natuurlijk niet. Want dan zou je in het amerikaanse tweepartijenstelsel terecht komen met al het onheil van dien. Wie niet voor »mij« is, is tegen »mij«, ook al is het verschil maar 2 %. Moeten wij dan de zelfde angst krijgen voor Rusland als een van onze belangrijke energie-leveranciers, als de VS voor de olieleverancier Irak ? En dan net zulke onberaden stappen nemen, die vele lichamelijke en geestelijke slachtoffers oplevert, als waar we nu mee geconfronteerd worden?
Want nog steeds worden dergelijke beslissingen genomen door mensen, die rustig iedere avond in hun eigen bed stappen, terwijl de soldaten hun trauma’s in het woestijnzand opdoen, dag en nacht.
 
Is een 50-jaar oude organisatie volwassen genoeg ?
Zo ja, laten we dan ook volwassen doen en als Europa onze beslissingen nemen en niet aan de hand van ‘n buitenlandse, lees buiten-Europese – macht meelopen. Want als het die goed uitkomt – zie hun milieu-politiek en hun mensenrechten – dan hebben ze aan ons ook geen boodschap.