Het lijkt vreemd dat, gezien het thema van dit jaar ontmoette bal – China: door het het kijken glas – Chinese ontwerpers waren weinig en ver tussen
(Foto via internet)
namen als guo pei, Christopher bu en bao bao wan mag niet struikelen de tong af gewoon nog niet, maar ze zijn de voorhoede van een nieuwe invasie van Chinese mode-ontwerpers die niet hun toevlucht nemen tot de detaillering van de Chinese traditionele kleding.
Huishan Zhang is een andere. Hij is een Central Saint Martins afgestudeerde wiens oriental-geïnspireerde ontwerpen trok de aandacht van Delphine Arnault – dochter van LVMH baas Bernard Arnault – toen hij nog in zijn tweede jaar van de studie. Hij werd vervolgens uitgenodigd om zes maanden door te brengen in de couture atelier van Christian Dior. gezien hun kleren trouwen oost en west invloeden met geen van de afgezaagde clichés, het lijkt vreemd dat er zo weinig beroemdheden draaide tot China de voldaan bal van: door het het kijken glas tentoonstelling op maandag avond, het dragen van creaties van de Chinese mode-ontwerpers.
(Foto via internet)
eerste, een disclaimer: ondanks het feit dat een in Hongkong geboren, Chinese vrouw, ik heb nog nooit een cheongsam gedragen. die dichtgeknoopt-up jurken met hun come-hierheen, dij-hoge kant split zou kunnen gekeken hebben het toppunt van chique in Wong Kar-wai's in de stemming voor de liefde, maar zelden hebben ze te vertalen naar de high street. zelfs op de catwalk, chinoserie vaak keek dubieus, en verschillende Roberto Cavalli shows in opium holen kunnen getuigen. in feite, tot voor kort, geen Chinese vrouw met de geringste interesse in mode zou versleten elementen van haar nationale klederdracht, tenzij ze bijwoonde in fancy dress hebben. maar verandering is op gang.
chinees mode-ontwerpers hebben jarenlang het afweren van de perceptie dat de Chinese mode is goedkoop en smakeloos. het grootste obstakel in de weg van ontwerpers zoals Zhang heeft de westerse perceptie dat "Made in China" is betekent goedkoop en slecht in elkaar gezet. zhang blijft trouw aan zijn Chinese opvoeding door het opnemen van Chinese symbolen in zijn prenten: ze spreken aan zijn Chinese klanten, maar zijn net zo visueel aantrekkelijk voor westerlingen (of zo het denken gaat). maar het is ook de reden waarom een decennium geleden, Vogue China lanceerde een kolom voor opkomende talent van eigen bodem en noemde het "Made in China" als een tongue-in-cheek erkenning van het probleem.
"Zo veel mensen vroegen me waarom ik zou komen met die naam," engelwortel Cheung, mode china's editor, zegt. "Maar het zou een beetje ironisch te zijn. Ik wilde laten zien dat chinees exquise en verfijnd zou kunnen zijn. "
(Foto via internet)
vertalen van het thema van dit jaar ontmoette bal, veel wendde zich tot "veilig" black-tie opties herwerkt in de gunstige Chinese kleuren van goud en rood. filigraan kant, chinosiere, ventilator en ook de draak detaillering doemde groot. en zeker was er veel te bewonderen in Jennifer Lawrence's posie bib column jurk van Raf Simons bij Dior. nog slechts een handvol van de Chinese ontwerpers (zie guo pei en Huishan Zhang) daadwerkelijk vertegenwoordigd, ondanks de lengten sommige beroemdheden ging naar aan het thema te omarmen.
misschien was het omdat de Chinese ontwerpers waren gewoon niet outré genoeg om te denken dat Jennifer Lopez's draakmotief jurk, die weinig aan de verbeelding overgelaten, zou een pakkende fashion statement, of beyonce's lichaam kous die nauwelijks bedekt haar dame hobbels te maken. of misschien hebben ze niet willen. want eigenlijk, daarin ligt het probleem. Immers, pei, die Rhianna in enkele meters van een vorstelijke uitziende, weelderige, gele zijde trein jas gekleed, werd lambasted voor het maken van haar lijken op een lopen omelet. duidelijk, er is nog een lange weg te gaan.
